Irena Lasiecka

Profesor Lasiecka zajmuje się badaniami w dziedzinie matematyki stosowanej, w szczególności: (1) Teorią sterowania układami równań różniczkowych cząstkowych (zagadnienia mieszane dotyczące parabolicznych i hiperbolicznych równań różniczkowych cząstkowych oraz związanej z nimi teorii optymalizacji, stabilność układow dynamicznych, sterowalność liniowych i nieliniowych parabolicznych i hiperbolicznych PDE, a także matematyczna teoria sterowania układami z interface), (2) Analizą numeryczną, w tym metodami elementów skończonych i metodami spektralnymi dla równań różniczkowych cząstkowych i związanych z nimi problemów sterowania, (3) Teorią optymalizacji, w szczególności zastosowaniami abstrakcyjnej teorii optymalizacji w kontekście nieskończenie wymiarowej dynamiki, (4) Nieliniowymi dynamicznymi systemami PDE z uwzględnieniem ich zachowania w długim przedziale czasowym, optymalizacją, sterowaniem i teorią atraktorow w systemach sprzężonych/hybrydowych opisywanymi równaniami cząstkowymi, stabilnością i sterowalnością systemów interaktywnych PDE ze sterowaniem na granicy dwóch mediów.

Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 350 artykułów oraz 6 monografii naukowych, a liczba cytowań jej prac przekracza 17000 (wg. Google Scholar) oraz ponad 7000 (wg MathScNet). Jest redaktorem naczelnym czasopisma ,,Applied Mathematics and Optimization” oraz Evolution Equations and Control Theory, jak również redaktorem wielu innych czasopism w dziedzinie równań różniczkowych i optymalizacji. Przez cały okres pracy naukowej Jej badania były finansowane przez National Science Foundation (NSF), Airforce Office of Scientific Research (AFOSR), Society for Industrial and Applied Mathematics (SIAM), Army Research Office (ARO), NATO oraz NASA.

Dorobek naukowy Profesor Lasieckiej został doceniony przez organizatorów konferencji w teorii zastosowań matematyki. Irena Lasiecka była wielokrotnie zapraszana do wygłoszenia wykładów plenarnych na międzynarodowych konferencjach organizowanych m.in. przez SIAM, American Mathematical Society (AMS), International Federation for Information Processing (IFIP), Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE), American Institute of Mathematical Sciences (AIMS), etc. Prezentowała również cykle wykładów szkoleniowych dla młodych naukowców: między innymi prestiżową  serię wykładów – Lectures NSF-SIAM-CBMS na Uniwersytecie w Nebrasce,  Summer Schools in Sissa, Trento,  Summer School  w Mediolanie, Summer School w Pradze na temat  Fluids-Flow Control  oraz semestr poświęcony matematycznej teorii dynamiki cieczy organizowany przez MSRI na Universytecie w Berkeley, CA.

Profesor Lasiecka otrzymała wiele prestiżowych nagród międzynarodowych, od nagrody „za wyróżniające osiągnięcia naukowe” przyznanej przez Polską Akademię Nauk w 1979, poprzez stypendium Amerykańskiego Towarzystwa Matematycznego „za wkład w teorię kontroli równań różniczkowych cząstkowych, opiekę mentorską i pracę dla towarzystw naukowych” w 2014, aż do 2020 William R. Sparks Eminent Faculty Award, które jest najwyższym wyróżnieniem przyznawanym przez Uniwersytet za wybitny i trwały wkład w twórczą działalność naukową, dydaktyczną i na rzecz uczelni, przynoszącą rozpoznawalność dla Uniwersytetu. Do Jej wyróżnień należą również: nagroda Silver Core Award przyznana przez International Federation of Information Processes (1989) oraz I. Reid Prize przyznana przez Society for Industrial and Applied Mathematics (2011). Profesor Lasiecka została pierwszą kobietą uhonorowaną nagrodą Richard Bellman Control Heritage Award, przyznaną przez American Automatic Control Council w 2019 r. Jest również członkiem honorowym (Fellow) Institute of Electrical and Electronic Engineers (2004), American Mathematical Society (2015), Society of Industrial and Applied Mathematics (2019), oraz członkiem Collegium of Eminent Scientists Fundacji Kościuszkowskiej.

Przez cały okres swojej kariery naukowej Profesor Lasiecka zajmowała się kształceniem i promocją młodej kadry – wypromowała 30 doktorantów, wielu z nich zostało liderami w ośrodkach akademickich i badawczych (np. George Avalos, Lorena Bociu, Justin Webster, Jamison Graber, Daniel Ioan Tataru, Mary Ann Horn i inni), opieką nad stypendystami podoktorskimi i młodymi pracownikami naukowymi.

Źródła:

sk/08-09-2021