Krystyna Maria Kuperberg (z domu Trybulec) urodziła się w 1944 roku w Tarnowie. Dorastała w Szczucinie, małym miasteczku 50 km na północ od Tarnowa. Jej rodzice, Jan i Barbara, wykształceni w farmacji, prowadzili główną aptekę miejską. Gdy miała 15 lat, rodzina przeniosła się do Gdańska. W 1962 Krystyna wyjechała do Warszawy, gdzie podjęła studia matematyczne na Uniwersytecie Warszawskim. Tam poznała swojego przyszłego męża Włodzimierza Kuperberga, również matematyka. Ich syn Greg kontynuuje rodzinną tradycję i jest profesorem matematyki na Uniwersytecie Kalifornijskim, natomiast córka Anna jest fotoreporterem.
Krystyna Maria Kuperberg
1944 –
Krystyna Kuperberg napisała pracę magisterską z topologii w 1966 roku pod kierunkiem słynnego polskiego matematyka Karola Borsuka, po czym razem z mężem i synem w 1969 wyjechali do Szwecji. W 1972 rodzina przeniosła się do Houston gdzie Krystyna kontynuowała pracę naukową rozpoczętą w Warszawie. Stopień doktora uzyskała w 1974 roku na Uniwersytecie Rice. Promotorami rozprawy doktorskiej pt. „The shape theory of some classical isomorphism theorems for homology and homotopy groups” byli Karol Borsuk i William H. Jaco. W tym samym roku K. Kuperberg razem z mężem zaczęli pracę na Uniwersytecie Auburn, gdzie Krystyna awansowała na profesora zwyczajnego w 1984 roku oraz została nagrodzona wyróżnieniem Alumni Professorship Uniwersytetu w Auburn w 1994 roku. Wyróżnienie to nadawane jest wykładowcom, którzy wnieśli znaczący wkład w dziedzinie nauczania, badań i popularyzacji nauki oraz którzy wyróżnili się zarówno na uniwersytecie, jak i poza nim. Od 2020 roku jest na Aubern University profesorem emerytowanym.
Profesor Kuperberg przez wiele lat zajmowała się głównie topologią. W 1987 roku rozwiązała stary problem Bronisława Knastera dotyczący bi-homogeniczności continuów. Pod koniec lat 80. zainteresowała się punktami stałymi i topologicznymi aspektami układów dynamicznych. W 1989 K. Kuperberg i Coke Reed rozwiązali problem postawiony przez Stanisława Ulama w słynnej Księdze Szkockiej. Rozwiązanie tego problemu doprowadziło do Jej najbardziej znanej pracy z 1993 roku, w której skonstruowała kontrprzykład do hipotezy Seiferta. Publikacja pt. “A smooth counterexample to the Seifert conjecture” ukazała się w Annals of Mathematics. John E. Fornaess, recenzując tą pracę, napisał m.in.: „Artykuł stanowi ważny wkład w teorię układów dynamicznych i w prosty, ale elegancki sposób rozwiązuje wieloletnią hipotezę Seiferta”. Od tego czasu Profesor Kuperberg kontynuuowała pracę w teorii układów dynamicznych. Prace nad przepływami aperiodycznymi kontynuowała wspólnie z synem, której zwieńczeniem była wspólna publikacja z 1996 r. „Generalized counterexamples to the Seifert conjecture”, opublikowana również w Annals of Mathematics, która poprawiała wyniki z 1993 r., podając kontrprzykłady bez założenia gładkości i w wyższych wymiarach.
W 1995 Kuperberg otrzymała prestiżową Nagrodę im. Alfreda Jurzykowskiego Fundacji Kościuszkowskiej, a w 2007 otrzymała Medal Sierpińskiego nadany przez Uniwersytet Warszawski wraz z Polskim Towarzystwem Matematycznym. W 2012 roku została Fellow of the American Mathematical Society. Jej główne wykłady obejmują wykład plenarny American Mathematical Society w 1995, Mathematical Association of America Plenary Lecture w 1996 oraz wykład na kongresie International Congress of Mathematicians w 1998 r. Była także zaproszonym prelegentem na Jubileuszowym Zjeździe z okazji 100-lecia Polskiego Towarzystwa Matematycznego w Krakowie w 2019 r., natomiast the Association for Women in Mathematics przyznało jej nagrodę AWM Service Award w 2013 roku.
Profesor Kuperberg wypromowała 9 doktorów.
Źródła:
https://en.wikipedia.org/wiki/Krystyna_Kuperberg
https://mathshistory.st-andrews.ac.uk/Biographies/Kuperberg/
https://mathwomen.agnesscott.org/women/kuper.htm
https://mathgenealogy.org/id.php?id=20315
https://www.elibm.org/ft/10011670000
https://www.ams.org/cgi-bin/fellows/fellows.cgi
sk/20-05-2022
